Быў з жонкай Людмілай у Хвядосе ў пачатку ліпеня. Ну на ваду ўжо надакучыла жаліцца, колькі можна! Аб іншым скажу: апыняецца калі не тырчаць на пляжы, то Хвядоса падае ўнікальны шанец адпачыць: і паесці і выпіць і прогулятся па горадзе. І ніякага купання не патрабуецца! Народ, хто ў 2004 году паедзе ў Фео - паспрабуйце замест шкоднага для здароўя лежні з бадуном у абдымку на пляжы, пайсці па тропиночке міма Карантыну, вычышчальных будынка, раскошного рамантычнага маяка і далей, далей... Колькі годзе сіл. А потым вернецеся ў свой пакойчык (адрынка, палац, патрэбнае падкрэсліць) абліцеся ў ванне вечнохолодной і млявапраяўнай феадасійскай вадой,
сербаніце Хайнекен і поплачте ад шчасця. Мужчынам таксама не забараняецца. А наогул кахаць паўднёваўсходні крым, мне здаецца, можна толькі так - да камяка ў горле. Гэта адметная прыкмета добрага густу. І асобай у палын і лаванду, жоўтыя груды і гудзенне вос у паўдзённую спёку. Добра, нешта я сёння разгаварыўся. Пакуль усім аматарам Юго-усходу.