Гэтае Лета было самым чарадзейным у маім жыцці. Гэты горад...Казка! Хвядоса, я ў цябе закаханая! Вядома было складана прыстасавацца да няпростага клімату: вільготнасць жудасная! Нават паспела папахварэць! Але гэта не страшна. Самае галоўнае, што я знайшла тамака. Гэтае маленькае шчасце. Я пазнаёмілася з адным маладым чалавекам! Ён жыве ў Хвядосе і працаваў улетку на пляжы "Жамчужны". Дарэчы кажучы гэта самы чысты пляж. Тамака есь і бары і забаўкі, і месцы шмат, і песочек! Вообщем проста казка! (Не параўнаць з гарадскім ну ніяк!) І вось ужо 5-й месяц не магу яго забыцца. Як жадаецца зноў яго сустрэць. Мне ўсе сяброўкі казалі, што гэта ўсё глупства, ты забудзешся яго праз месяц. Але я не такая. Прыемныя моманты захоўваю ў душы. Мы пазнаёміліся ў апошні дзень майго знаходжання ў Хвядосе і растанне было самым жудасным момантам. Так што чакай, Хвядоса, гэтым улетку я зноў прыеду. І гэтым разам з'езджу на ўсе магчымыя экскурсіі.
PS Ажэнячы, дзякуй табе за тое, што нават у гэтай лядоўню і нудную зіму я думаю аб леце! І аб табе...